Τα παντελόνια, που κάποτε θεωρούνταν παιδαριώδη ή προορίζονταν για τις κοινωνικές τάξεις των “φτωχών”, έχουν γίνει μόδα από τη δεκαετία του 1970 μέχρι σήμερα στον κόσμο της μόδας. Αποτελούμενα από υλικά που κυμαίνονται από denim έως κοτλέ, αμέτρητες τσέπες και ασυναγώνιστη άνεση, δεν υπάρχει τίποτα άλλο σαν αυτά. Επί του παρόντος, οι φόρμες βρίσκονται συχνά στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, καθώς διασημότητες και μαθητές τις φορούν περήφανα για να χαλαρώσουν, να ζωγραφίσουν και να κάνουν πατινάζ σε όλη τους τη ζωή. Παρά την αυξανόμενη δημοτικότητά τους, οι φόρμες έπρεπε να ξεπεράσουν ένα ιστορικό στίγμα για να ξανακερδίσουν τη θέση τους στις πιο μοντέρνες γκαρνταρόμπες.
1 – Η εξέλιξη της παντελόνας
Το φαινόμενο της παντελόνας χρονολογείται από τη δεκαετία του 1750, όταν υιοθετήθηκε για πρώτη φορά από αγρότες και ναυτικούς ως προστατευτικός ρουχισμός για αυστηρή χειρωνακτική εργασία. Αρχικά, οι εκκολαπτόμενες εκδόσεις αυτών των φόρμες ήταν γνωστές ως ολόσωμες φόρμες. Τη
δεκαετία του 1870, ο Levi Strauss, ένας Γερμανός μετανάστης και ιδρυτής της Levi Strauss & Co. στο Σαν Φρανσίσκο, ξεκίνησε τη μαζική παραγωγή φόρμες, προωθώντας την αγαπημένη χρησιμότητα και άνεση τους στα σπίτια της εργατικής τάξης σε όλη τη χώρα.
Από την εμφάνισή τους, οι φόρμες έχουν συγκεντρώσει την προσοχή των μέσων μαζικής ενημέρωσης και της λαϊκής κουλτούρας. Μέχρι τη δεκαετία του 1940, έγιναν σύμβολο του αδάμαστου πνεύματος του Αμερικανού εργάτη. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο εμβληματικός χαρακτήρας του Rosie the Riveter φόρεσε ακόμη και φόρμες για να δείξει την υποστήριξή της στις προσπάθειες των εργατριών εργοστασίων, μια εικόνα που χρησίμευσε για να αναδείξει την κοινωνική πλευρά και την πλευρά διαμαρτυρίας αυτού του διαχρονικού ενδύματος.
Σταδιακά, η επαγγελματική γοητεία που περιβάλλει τις φόρμες άρχισε να αποκτά αποστασιοποιημένη όψη από αυτό που ήταν γνωστό μέχρι τότε.
Σύμφωνα με ένα άρθρο της Daily Beast, “οι φόρμες ήταν πάντα η στολή επιλογής για τους εργάτες και τα εργαλεία τους”. Φυσικά, αυτό το επιζήμιο συναίσθημα ανάγκασε αυτόν τον εργάτη μπλε να κάνει ένα μεγάλο διάλειμμα από τη σκηνή της μόδας.
2 – Οι γνώμες των 3 κοπριτών
Χρόνια αργότερα, τα dungarees ξύπνησαν από τη χειμερία νάρκη τους για να ενταχθούν στις τάξεις των τολμηρών στυλίστες, καλλιτεχνών και οποιουδήποτε άλλου θέλει να δώσει στην γκαρνταρόμπα του μια επιβλητική και διακεκριμένη ώθηση.
Η Λάνα, η οποία αποφοίτησε με πτυχίο στα οικονομικά των επιχειρήσεων και τώρα είναι βοηθός merchandising, μας μίλησε για τους αρχικούς της δισταγμούς πριν αγοράσει το πρώτο της ζευγάρι φόρμες.
“
Όταν σκεφτόμουν κάποιον να φοράει φόρμα τότε, σκεφτόμουν: “Δεν είμαι πέντε χρονών, δεν πρόκειται να φορέσω φόρμα””, είπε.
Τελικά, η Λάνα σαγηνεύτηκε από την ανεμελιά της φόρμας. Για την ίδια, η οποία είναι fashion blogger, ταίριαζαν απόλυτα με την ανεπίσημη μοντέρνα αισθητική της.
“Το στυλ μου έχει γίνει πιο εκλεπτυσμένο, πιο μποέμικο”, δήλωσε η Λάνα. “Φαίνομαι πολύ χαλαρή, αλλά καταβάλλω μεγάλη προσπάθεια. Αυτό ακριβώς αισθάνομαι για τις φόρμες. Φαίνεται ότι καταβάλλετε προσπάθεια για αυτό που φοράτε, αλλά εξακολουθούν να έχουν μια πραγματικά χαλαρή μποέμ αίσθηση που δεν μπορώ να χορτάσω.”
Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα των dungarees είναι ότι έχουν εντυπωσιακά βαθιές και πολυάριθμες τσέπες. Οι
λάτρεις των παντελονιών δεν σταματούν ποτέ να βρίσκουν δημιουργικές χρήσεις για αυτές τις εύχρηστες τσέπες.
“Όταν φοράω τις παντελόνες μου, είναι συνήθως σε μια μέρα που έχω στυλ”, λέει. ”
Η τσέπη της φόρμας μου, η οποία βρίσκεται ακριβώς στο στέρνο μου, είναι το τέλειο σημείο για τη φωτογραφική μου μηχανή.”
Εκτός από το ότι είναι μοντέρνα, οι φόρμες έχουν αγγίξει τις καρδιές των καλλιτεχνών για την άνεση, την κάλυψη και τη χρησιμότητά τους. Η
Julie, λάτρης των dungaree και τριτοετής φοιτήτρια καλλιτεχνικών στούντιο, σχολίασε τα πολυτελή και άνετα χαρακτηριστικά τους.
“Εκτιμώ πραγματικά το πόσο unisex είναι, γιατί είναι λίγο απογοητευτικό το πόσο δύσχρηστα είναι μερικές φορές τα γυναικεία ρούχα”, δήλωσε η Julie. ”
Μου αρέσει να αποκομίζω τα οφέλη από κάποια από τα ανδρικά ρούχα για τη δουλειά μου.”
Όταν εστιάζει στην τέχνη της, η φόρμα της δίνει όλα τα χαρακτηριστικά της αυτοπεποίθησης και της διακριτικότητας που έχουν γίνει απαραίτητα στο στούντιο τέχνης.
“Στις περισσότερες δουλειές μου, επειδή κάνω κυρίως γλυπτική, πρέπει να είμαι αρκετά ευέλικτη”, είπε η Julie. “Αυτό που φοράω πρέπει να ταιριάζει σε πολλά πράγματα. Συνήθως πρέπει να φοράω παντελόνι. Δεν θέλω να φοράω παντελόνια που πρέπει να τα σηκώνω συνέχεια, αυτό είναι ένα από τα σπουδαία πράγματα που έχουν οι φόρμες. Μένουν στη θέση τους και η επιλογή είναι πλήρως ρυθμιζόμενη με το bretelles“.
Η Julie επεσήμανε επίσης ότι η φόρμα της επιτρέπει να μεταμορφώνεται εύκολα σε μια κινούμενη μίνι μονάδα αποθήκευσης. Γέλασε στη συνέχεια.
“Το να έχω τα πάντα πάνω μου γίνεται σίγουρα μια προτίμησή μου”, είπε η Julie. “Με τις φόρμες, έχεις όλες τις κλειδαριές. Έβαλα τα κλειδιά πάνω του. Βάζω εργαλεία πάνω του, είτε πρόκειται για καρφιά, είτε για πένσες, είτε για ταινία. Πραγματικά κυκλοφορούσα με όλες τις φόρμες μου γεμάτες τσέπες, σαν μουλάρι.”
Μια βασική αρχή της φόρμας είναι ότι δεν χρειάζεται να είσαι fashionista ή καλλιτέχνης για να απολαύσεις τα πολλά οφέλη που σου προσφέρουν, αρκεί λίγη τόλμη. Ο Maxence, δευτεροετής φοιτητής περιβαλλοντικών επιστημών, έχει επίσης δεσμευτεί για την υποστήριξή του στο κίνημα. Υιοθέτησε το λουκ όταν συνειδητοποίησε ότι οι φόρμες είχαν γίνει “κάτι που αρέσει πραγματικά στους ανθρώπους”.
“Νομίζω ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι τις αποδέχονται ως ρούχο και όχι ως ρούχο εργασίας”, δήλωσε ο Maxence.
Όπως η Λάνα και η Τζούλι, έδωσε μεγάλη έμφαση στην απόψη των τσεπών και της χρηστικότητας ως βασικό παράγοντα στην εμπειρία του από τις φόρμες.
“Νομίζω ότι είναι εξαιρετικά χρηστικά, τουλάχιστον αυτά που έχω εγώ, έχουν πολλές τσέπες”, είπε.
Αν και αρχικά είχε αγοραστεί για περιστασιακή χρήση, η φόρμα του επέστρεψε στις ρίζες της όταν εργάστηκε σε μια φάρμα το περασμένο καλοκαίρι.
“Όταν δούλευα σε μια βιολογική φάρμα, ήταν πραγματικά πρακτική”, πρόσθεσε. “Φορούσα απλώς μπότες μαζί τους και πρέπει να πω ότι μου άρεσε πολύ το στυλ που παρείχε.”
Οι διαφορετικές φόρμες για τις οποίες μιλούν η Lana, η Julie και η Maxence ενσαρκώνουν τον αληθινό χαρακτήρα της φόρμας. Αφού ξεπέρασαν τα στερεότυπα, επανεμφανίστηκαν για να φέρουν την απαραίτητη άνεση και λάμψη στις καθημερινές δραστηριότητες. Μακάρι όλοι όσοι έχουν την τόλμη να δοκιμάσουν τη φόρμα να τη φορέσουν και να συνεχίσουν να τη φορούν απαρατήρητοι για τα επόμενα χρόνια.
